Thursday, February 3, 2011

एकटी मी..

एकटी मी शांत आता
नाही कुठली वेदना,
वेदनेच्या पार मी,
ही आगळी संवेदना..

उसवलेली क्षीण नाती 
सांधणे आता नको
हरवलेले शब्द हे 
अन हरवलेली भावना!

सोनचाफा देह सारा,
गंध ओलेता मुका;
मी मुक्याने मांडली 
होती तुझी रे प्रार्थना.

खोल गहिऱ्या काळडोही 
सूख माझे शोधिले मी,
दुःखही लाजे अताशा
पाहुनी ही साधना..!!

-स्पृहा. 

5 comments:

  1. खोल गहिऱ्या काळडोही
    सूख माझे शोधिले मी,
    दुःखही लाजे अताशा
    पाहुनी ही साधना..!!


    अप्रतिम कविता ..
    ब्लॉग फार छान आहे तुमचा ..

    ReplyDelete
  2. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete